Beste Achterhoekers. De Zwarte Cross is een kermis zoals God Himself het bedoeld heeft zegt founding father Gijs Jolink en krek zo is het. Nergens ter wereld zingt een syrische vluchteling prachtige opera liederen samen met duizenden feestende kelen waarbij ondertussen crossmotoren stuntend over zijn podium springen. Waar komen mensen dansend en zingend binnen op de hit van de Engelbewaarder om daarna bewonderend stil te zijn voor een optreden van Introdans. Het leven is geen wedstrijd in wie waar het gelukkigste is maar dit is de overtreffende trap van gelukzalige euforie. Ons mega Achterhoekse uithangbord van hoe wij met het leven en met elkaar omgaan. Hoe trots en zuinig we zijn op onze dierbaren en voor hen zijn we samen met 70.000 mannen en vrouwen traditioneel een minuut stil te zijn. Gewoon STIL. Make schik, not war. We dansen op het leven. Elk jaar mag ik er full-time bij zijn en elk jaar schrijf ik op deze plek over dat unieke Achterhoekse dat mensen overkomt op de Zwarte Cross. Want het is Make schik not war in de praktijk. Het is Woodstock 4.0. Trots zijn we met zijn allen hier in de Achterhoek. Trots en fier dat uit ons Achterhoekse kermis DNA dit indrukwekkende festival is geboren. Dat onze Achterhoekse wijze van feestelijk met het leven omgaan uniek is en dat unieke en bijzondere van de Zwarte cross moeten we koesteren en vooral bewaken. Samen met de hele Achterhoek organiseren dat de Zwarte Cross wordt opgenomen in de werelderfgoed lijst van Unesco. Vastleggen dat deze formule die zo uniek is nooit mag worden veranderd. Achterhoekers zijn niet zo van de verandering en terecht. Drie penskes met de modder tot de enkels die samen proosten op het leven hoewel ze elkaar tot dat moment nooit eerder hadden gezien.