Beste Achterhoekers. Leve de koningin. Hoerahoerahoera. Ik kan me precies voorstellen hoe jullie nu allemaal dit stukske lezen. Oranje bittertje bij het ontbijt. Toefje oranje in de feest kuif en allemaal zonder jullie papa’s want die zitten al vanaf zeven uur met al het aftandse overjarige kinderspeelgoed op de “beste” plekjes van de kindervrijmarkt. Natuurlijk allemaal de Tv aan met daarop de Koninklijke familie, ergens in Nederland, op een traditionele vaderlandse zeephelling en vanmiddag fietsen we allemaal de oranje puzzeltocht samen met al die andere fietsende echtparen.
Allebei dezelfde fiets en dezelfde fietstassen met de uniseks fleece-trui. Zoals elk jaar weer slaande ruzie omdat de man nooit de weg wil vragen omdat mannen dat nooit doen. En mama praat de hele puzzeltocht tegen papa aan die daarom wat harder gaat fietsen en daarom zie je ook altijd het hele jaar door de mannen voorop fietsen en de vrouwen er pratend vlak achter aan. De vrouwen blijven praten en de mannen gaan steeds harder fietsen. Maar ik dwaal af. Overal in de Achterhoek het Koninklijke feestje dankzij onze vele vele verenigingen. Al eeuwen stiefelen wij Achterhoekers met de harmonie voorop en al onze verenigingen en clubs in een grote polonaise door het Achterhoekse leven. De voetbalclub hand in hand met dorpsbelangen. De duivenmelkers van de:”Reisduif” en de hengelaars van:” De fuivende dobber”. Tamboer Henk, helaas pas 21 jaar voorop met:”Harmonie en fanfare: Eendrachtig een strak deuntje”. Onvervangbare pupillen moeders, voorleestantes, duiventrainers en andere vrijwillige pilaren van een leefbare Achterhoek. Voorzitters en penningmeesters, secretarissen, leden. Wat er allemaal niet komt kijken om het allemaal een beetje leefbaar te houden. Voor allemaal minimaal twee Koninklijke lintjes. Maar zo’n majestueus erelintje krijg je niet zomaar. En hier in de Achterhoek al helemaal niet. Dat doen Achterhoekers niet. Achterhoekers houden niet van kapsones en willen ten allen tijde voorkomen dat andere Achterhoekers wel misschien eventueel poeha of kapsones krijgen. Dat ze met zo’n lintje een beetje gaan lopen pronken met de komende kermis. Achterhoekers houden het op een:”Mooi gedoan” als ze een uitbundig eresaluut willen geven. We hebben wereldkampioenen, olympische medailles, voetbalhelden, papierophalers, vroedvrouwen met records, wereldartiesten, mannen en vrouwen uit graniet zonder wie een dorp niet eens kan bestaan. Je kunt wereldkampioen hamerslingeren zijn of in je eentje heel Afrika hebben gered. Heel de wereld kan je roemen maar Achterhoekers zullen dan nog niet vlot een lintje voor je aanvragen. En de Achterhoeker die zijn sporen meer dan verdiend heeft geeft ook niets om een lintje. Althans dat zegt ie omdat Achterhoekers weten dat andere Achterhoekers dat graag horen.Tot het moment dat deze Achterhoeker alleen op het huuske zit dan hoor je hem tot ver in juni heel zachtjes in zijn eiges:”prutverdrie prutverdrie” mopperen omdat ze weer niet de moeite hebben genomen.
Reacties