Beste Achterhoekers. Een Achterhoeker verzucht zijn hele leven dat ie never nooit niet vrijwillig achter de geraniums zal gaan zitten. Met geen stok. Zijn schrikbeeld van over en uit. Maar waar zit de Achterhoeker zijn hele leven bij zomerse temperaturen voordat- ie achter de geraniums terecht komt: In zijn achtertuin achter zijn coniferen. Een Achterhoeker leeft in zijn eigen Achterhoekse strakke buurt: Met een speeltoestel voor de kleintjes, zandbak voor de honden en alle voortuinen strak in het Achterhoekse voortuinen gelid. Uren en uren verplicht groen vingerspitzen werk voor het aanzien van pand en buurt volgens het ongeschreven Achterhoekse handboek:”Jao-Jao en hoe zich te gedragen in den Achterhoekschen gemeenschap!!”.
Zo loert de Achterhoeker vanaf de drie-zits in zijn voorkamer de buurt in steekt af en toe zijn hand op naar de Achterhoekse binnengluurder . EN slaat de zomer sporadisch tropisch toe dan pakt de Achterhoeker zijn Tita tuinstel en vertrekt, volgens zijn traditie, naar zijn achtertuin om achter zijn coniferen te gaan zitten:”Lekker achter het huus zitten”. Maar je ziet daar dus helemaal niemand. Komt geen kip voorbij. Er gebeurt helemaal niets en daar zit dan de Achterhoeker die kermis, stamtaofel en:”met zijn allen” in zijn DNA heeft zitten. Never nooit gaat ie in die grote mooie voortuin zitten. Dat doet ie niet. Niet op dat giga strakke gazon met dat leuke uitzicht op de buurt en waar zo leuk iedereen voorbij komt fietsen. Dat hoort ook niet. Geen sociaal bi-j praoten met Achterhoekers die de saaiheid van achter de coniferen niet langer aan konden en d’er efkes uut moesten. De Achterhoeker oefent alvast op zijn geranium uitzicht achter zijn coniferen: Daar zit ie te nöhlen op jongeren die het lef hebben om wel gezellig op straat met elkaar te ginnegappen, op kef-fikkies, op net getrouwde achterburen die wel iets anders te doen hebben dan in de tuin zitten.
Loop in de vooravond door een Achterhoeks dorp: Spookdorpen. Geen mens te zien maar overal coniferen. Wel op vakantie of op de camping dan gaat de Achterhoeker voor de voortent zitten om er in no-time met de hele camping een dolle boel van te maken. Ik heb ooit vier dagen met veertig Achterhoekers vakantie gevierd in een appartementen voortuintje in Portugal van vier bij vier. Begon met één Achterhoeker en één kop koffie en de rest kwam ”Veurb i-j” en allemaal hebben ze het jaren later nog steeds over die onvergetelijke “Algarve”- voortuin. Ongekende mogelijkheden hebben onze Achterhoekse voortuinen: Zoveel duur betaalde grond waar nog nooit iemand een spat plezier aan heeft gehad. Over de hele wereld zoekt men elkaar op in tuintjes, in parken, op het marktplein.
Grote gezelligheid en heel soms zie je het ook in de Achterhoek maar nooit zijn het Achterhoekers. Zet je badkuip in de voortuin. Maak er de grote kinder speelkamer van. Eindelijk een levendig dorp waar je elkaar nog eens ziet en niet meer alleen na het buurtfeest:”Ohhh. Wat gezellig. Moeten we vaker doen”
Leuke column. Ik moet zeggen, meer en meer mensen kiezen voor coniferen want niet alleen de Achterhoeker zit graag met een beetje privacy in de tuin... ook de rest van Nederland.
Geplaatst door: Richard | 20 december 2012 om 18:19