Deze mannen zijn Achterhoeks Cultureel erfgoed maar we hebben ze niet meer nodig. De tijd heeft anders besloten. Maar vroeger: Op elk legendarisch Achterhoeks feest in onze danszalen waren dit de mannen die het bier brachten. Onze Achterhoekse kelners. Ze trokken van feestzaal naar feestzaal en van kermis naar kermis. Een half uur voor aanvang parkeerden ze hun kadet en schreden de feestzaal in door een haag van roosjes en dennetjes. Hun professionele gereedschap onder de arm; Het dienblad. De zwarte strik nog in de tess. Bovenste knoopje van het overhemd nog los. Het zwarte gilletje losjes om het penske. “1 kupke koffie en Dran”. We weten allemaal hoe wij Achterhoekers feest vieren: Onbenullig, lomp en met zijn allen. Deze helden liepen daar dwars doorheen met dat volle blad bier zonder ooit één drup te morsen. Virtuozen waren het met hun dienblad. Soms met twee lagen bier op elkaar. Een leeg glas was ondenkbaar. Dat morste de omzet. Met één handbeweging, - knipperde je met je ogen had je het gemist- stond er geen leeg glas meer maar een volle. Die mannen. In mijn herinnering waren het altijd mannen die balancerend door de menigte het bier afleverden van het frühshoppen tot aan het avondgloren. Die onvermoeibaar bleven lachen tegen de lompe polonaise en de blote penskes die voor het podium stonden te springen en te dansen. En wanneer ze het bier hadden afgeleverd konden ze de munten uit een kruiwagen, een bierpul of een vet boerenpetje vissen. Het waren de mannen die de omzet verdubbelden voor de café-eigenaar. Nooit kwamen we ook maar iets te kort door deze mannen: Richt een groot standbeeld op aan de A18 van een lachende kelner met een vol dienblad. Erfgoed.
Reacties
U kunt deze conversatie volgen door in te schrijven op de reactiefeed van dit bericht.