Één van de mooiste woorden in onze Nedersaksische taal is het vergeten woord ‘afsmeren’. Vroeger toen echt niet alles beter was kreeg ik af een toe ”een pötje smeer”. Dat werd ook aangekondigd door de grote jongens van de lagere school: ”Vanmiddag kommen wi-j ow afsmeren”. Iedereen kreeg op regelmatige basis een ”een pötje smeer”.althans dat hoop ik anders zou dit wel een heel zielig stukje zijn. Die grote jongens hadden wel meer te doen dus meestal pakten ze je gelijk als je van het schoolplein af was. Hoe precies dat afsmeren in zijn werk ging weet ik niet meer tot in detail maar meestal was het een knal voor je kop en als de grote jongens wat ruimer in de tijd zaten twee.
Het was dus zaak om listig via steegjes en gangetjes zonder afgesmeerd te zijn thuis te komen en mocht dat lukken dan werd je een week ziek want je wilde die grote jongens ook niet tot last zijn. Eigenlijk was het niet vreemd dat ik werd afgesmeerd. Een klein dikkerdje met een lui oog en ziekenfondsbril die nogal grof was afgeplakt met leukoplast en ik had een opgeschoren nekkie. We hadden een kapper in Terborg daar kon je wel tegen zeggen dat je geknipt wilde worden als de Beatles maar na elke knipbeurt had je altijd weer dat opgeschoren nekkie. En werd je boos omdat hij je toch zou knippen als de Beatles dan zei onze kapper: “Als ik de Beatles zou knippen dan zou ik ze precies zo knippen als ‘ow”. Einde discussie. En na elke knipbeurt kwamen ze me de dag erna afsmeren. Puur uit jaloezie natuurlijk maar van die grote jongens kon je toen wel op aan. Mooi woord:”afsmeren”.
Reacties