Het was zo’n dag dat het herfstblad mooi uit de bomen kwam zeilen. Wim harkt het blad bij elkaar in zijn voortuin. Een voorbij kuierend ouder echtpaar staat voor het tuinhek en of Wim wist waar ze fietsen konden huren. Ze waren van verderop met de auto en ze hadden zo’n schik gekregen in de dag en de omgeving en het buiten zijn dat ze graag een fietstochtje wilden maken. Wim zei:”Mo-j” en: “potverdikkeme”. Fietsen huren:”Doar vroag i-j wat”. Wim kon zo niks bedenken. Fietsen huren in het Achterhoekse buitengebied. Dat had Wim nog nooit meegemaakt. Maar zei Wim neem mijn fiets maar mee en ik bel wel effe aan bij de buurman want die heeft ook nog een goeie fiets. Zo werd ook de fiets van buurman Jan gemobiliseerd. Fiets maar lekker door de buurt en breng ze vanmiddag maar een keer weer terug. Neem maar mee.
Zinnen die Achterhoekers regelmatig gebruiken; Betaal van de week maar een keer. Kijk maar of je het gebruiken kunt en anders breng je het maar weer terug. Kom van de week maar een keertje “langs”. Het heeft geen haast. Als je het lenen wilt dan neem maar mee en breng het maar een keertje weer terug. Achterhoekers grossieren in absoluut vertrouwen in de medemens. Alles mag je gebruiken of meenemen zonder contract, schuldbekentenis of aanbetaling. En altijd komt het weer goed. Bezoedel dat niet anders wordt je persona non grata tot in de kist maar tot dat moment is er het absolute vertrouwen dat alles goed komt. Het ouder echtpaar van de fietsen wil hun rijbewijs achter laten en bij terugkomst absoluut betalen. Wim en buurman Jan krijgen er schik in. Kom eens vaker hier.
Reacties