We zaten weer eens als vorsten met een kluitje Achterhoekers bij elkaar. Ergens. Vaak maakt het helemaal niet uit waar je zit met zo’n kluitje. Achterhoeks onder elkaar kan overal. Verhalen vliegen over tafel. Wie is met wie? Grote kringen stoelen met verjaardagen. Kringetjes in de kermistent en vaste plekken aan de stamtafel. Lachende zwetende penskes met de handen vol net veroverde biertjes aan de bar en klaar om ze uit te delen. Het is ons sociale smeermiddel en verzaken ondermijnt je sociale integriteit. Dat zorgen voor elkaar kost natuurlijk een paar knaken maar dat hoort bij ons Achterhoekse leven want je moet ‘met’ het geld leven en niet ‘voor’ het geld. Komen we thuis van de arbeid gaat de zakelijke overall uit en spoeden we ons naar onze club van tennissers, bowlers of de ‘zang’.
Samen een potje biljarten, pielkes gooien of de vaandels een potje in de gordijnen slingeren. Achteraf samen zitten in de derde helft en om de beurt roepen: “Deze is voor mij”. Bekenden en ook altijd wel onbekenden die voor het eerst aanschuiven. Het leek allemaal niet uit te maken want we hadden het altijd goed met elkaar. Maar tijden veranderen en helaas ook voor ons sociale rondje. Er zijn moderne hippe online types en ik noem geen namen die ogenschijnlijk gezellig aanschuiven en mee proosten op ons leven. Maar dat zijn wel types die nog geen bak kunnen vertellen. Urenlang doorzagen over hun exotische ZEN trip naar Bali waardoor niemand ooit nog naar Bali gaat. Verhalen over hun grootste prestaties waardoor we maar weer zuchtend nog een keer gaan pissen. En dan ook nog het lef in de pens hebben om de volgende dag iedereen een tikkie te sturen voor hun gemaakte onkosten. Pardon?
Reacties
U kunt deze conversatie volgen door in te schrijven op de reactiefeed van dit bericht.