Er was een tijd dat passanten die vrolijk de Achterhoek doorstruinden regelmatig de weg kwijt waren. Dat was in de tijd dat we leefden met landkaarten en stratenboek waardoor wij Achterhoekers constant de weg werden gevraagd. Dan stonden we uitgebreid gesticulerend op straat uit te leggen hoe je via Azem naar Hummel kwam via ons mooiste achteraf. Derde links, vierde rechts via die bijzondere Achterhoek. Dat het wel leuk was dat flauwe reisdoel van die mensen maar dat je veel beter via de halve haan of de Krent kunt fietsen. Die tijd is voorbij. Wij Achterhoekers doen er niet meer toe. Ze hebben navigatie op de fiets, de step of op de pieterpadschoenen. Klonteren met een paar helmpjes samen bij het fietsknooppuntenbord. Maar: Je kunt toch niet door onze Achterhoek struinen zonder een boeh of bah te wisselen met de leukste mensen van Nederland? Dat is een kans missen. Dus ik ben voorstander om in het verlengde van ons culturele erfgoed van de zwarte cross ook voor fietsers, wandelaars en andere passanten hun tocht door onze Achterhoek op te fleuren met de indrukwekkende borden van onze Zwarte Cross. Dat ze doorhebben dat ze niet zomaar ergens aan de fiets of wandel zijn maar dat het wel:”Den Achterhoek” is met zijn eigen volksaard en humor. Op een boom het bord met de tekst:”Now steet e weer hier”. “Voer geen oorlog maar eendjes” voor ‘t algemene nut en sfeer. Achter Hummel het bord:”Tinder-vrije Zone” voor de oudjes op de fiets. “Vanaf hier mag er gelachen worden” voor de brokken chagerijn. “De enige tanks die we nodig hebben zijn biertanks”en dat ze weten bij wie ze op bezoek zijn: “Neem jezelf niet zo serieus. Laat dat maar aan ons over”.
Reacties
U kunt deze conversatie volgen door in te schrijven op de reactiefeed van dit bericht.