Per toeval snuffel ik op dinsdag de vergeten zaterdag bijlage van de Volkskrant door met daarin het verhaal over het ontstaan van Olily en daar staat ie weer. Jean Philipse. Volgens mij was zijn titel merkmeester van Olily. Net twee dagen daarvoor een mailtje van hem gekregen dat ie de atollen op de pacific aan het rondsnuffelen was. Heerlijk dat iemand bij vlagen in je leven oppopt en mooie dingen laat zien en goede verhalen vertelt. Wie van ons kent Shoichi Yokoi. Iedereen maar door Jean wist ik weer wie het was. Ook nooit geweten dat Jean de bedenker was van de naam Olily en dat ie met perfecte schoenen gesoliciteerd heeft bij Olly Willem Olsthoorn. Hemelsblauw en daardoor aangenomen. Even wat laatste indrukken van Nederland met als dieptepunt dat mijn favoriete steengoede huisarts met levenshumor sinds jaren ermee moet ophouden. Waarom. Als je geen nachtdiensten wilt draaien omdat je dat meer dan genoeg gedaan hebt in je leven verlies je je bul. Kutland. Morgen even voor een herstellingsweekje naar portugal. Even naar Anton zijn nieuwe boot kijken. Even zeilen en even lunchen onder de brug van portimao. Even lucht tussen de regels.